Сүүгэлэй дасан хадаа олон зуун жэлэй түүхэтэй нангин шүтөөнэй газар юм. Мүнөө тэндэ hэльбэн заhабарилгын ехэ хэмжээнэй ажалнууд эхилэнхэй. Тэрэ тоодо hарабшануудыень шэнэлхээр хараалагдана.
Сүүгэлэй дасанай һарабшанууд табан дабхар модоор гараараа һиилэжэ хэһэн, гүнзэгы удхатай угалзануудаар шэмэглэгдэнхэй. Элдэб янзын хурса үнгэтэй шэрэнүүдээр будаатай, тиимэһээ һүр жабхалантайгаар, гоёор харагдадаг.
Тон доро захадань: сагааханаар будаатай түхэреэхэнүүд хадаа «тобируу», үгышье һаа, «эрхитэ» болоно.
Оло мянган эрхеэр уншагдадаг маани мэгзэм дээрэ бадма сэсэг набшатаяа һалбарна — буддын шажан дэлгэржэ, һүзэгтэн олошорно гэһэн удхатайгаар һиилээтэй.
Саашань алхам хээ һиилээтэй — хүнэй үдэр бүриин, ута наһанай алхам ябадал нэгэ урагшатай, нэгэ ургашагүй байбашье, ажабайдал гээшэ һайхан гэжэ харуулһан угалза мүн.
Дээдэ тээнь модоор һиилэгдэһэн багахан сагаан түхэреэнүүд хадаа аха захагүй, хизааргүй ехэ һүзэг болоно гэһэн удхатай.
Удаалан харахада, хараасгайн хоносо байна. Үбсүү шарахан хараасгайнууд шэнгеэр дасандамнай хубарагууд олон боложо, эрдэм һургуули шудалаг гэһэн удхатай.
Эгээл дээрэнь томо гэгшээр үүлэн хээ һиилээтэй – ехэ ламанарай ухаан бодол, эрдэм бэлиг дээгүүр ябаг лэ, ямаршье юумэндэ шагтагалдангүй, үүлэн шэнги дээгүүр эрдэмээ улам хүгжөөжэ, үүлэн шэнги сүлөөтэйгөөр арад зондоо хододоо аша туһатай ябаг лэ гэһэн удха даана.
Цыремжит Батоевагай суглуулбариhаа.
